Охины маань нэг өдрийн аялал

Нэг өдөр ажлаас иртэл, охин маань "Манай анги аялалд явна 10000 төгрөг" гэдэг юм байна. Хаашаа, хэдий хугацаагаар, юу үзэх юм бэ? гэж асуутал хариулт байдаггүй шүү. Тэгэхээр нь би " Хаашаа, юу үзэхээр явах гэж байгаагаа мэдэж ирвэл аялалын мөнгө өгье" гэчихэв.

Гэтэл нэг хоногийн дараа, ээжээ мэдээд ирлээ. Тэрэлж гэдэг газрын гурван найзын агуй, бас мэлхий хад, Аръяабалын сүм музей үзнэ" гэж хэлээд мөнгө авах эрхээ олж авлаа.
Анх удаа аялалд явах гэж байгаа болохоороо дотроо хөөрхөн баяртай, хэрдээ л бэлдээд байна шүү.
Тэгээд ээжийн хувийн данстай зургийн аппаратыг авч явах болсондоо бүр ч баяртай байв.
Ингээд охинхоо авсан зургаас оруулъя.

Тэмээг анх удаа ийм ойрхон газраас харжээ. "Тэмээ томоо тиймээ хө Тэгнээ ачаа даанаа хө Заан шиг том мөртлөө Зан нь мөн ч сайхан шүү"Өөрөө дандаа зураг авсан тул охины маань зураг нь бараг байсангүй ээ. Энэ зураган дээр гол хавьд нь зогсож байгаа нь миний охин.

Намар цаг, тунгалаг хөх тэнгэр.
Ийм бурхан байдаг юм байна. Би уг нь Тэрэлж олон л явсан санагдах юм. Ийм бурхан байсанг санахгүй юм.
Дүүжин гүүрээр гарч, Аръяабалын музейг үзсэн гэнэ. Дүүжин гүүрээр гарахад савлаад эвгүй байсан гэж байна лээ.
Аръяабалын музье.
Аръяабалын музьен орох хаалга
Намрын өнгө будаг

Тэмцээн зохиогдсон гэнэ лээ. Өрсөлдөгч анги нь булхайцсан тул ялагдсан гэсэн. Унасан бөхөд шалтаг мундахгүй ээ гэж.

Сарлагийг бас анх удаа харсан нь энэ. Бараг хөдөө явдаггүй хүүхэдэд мал сонин харагддаг бололтой. Ангийнхаа хүүхдүүдийн зургаар дүүргэж ирсэн memory-д ганц нэг сонирхол татах зураг орсон байваа.
Өглөө 9 цагт яваад оройн найман цагаас арай өмнөхөн ирсэн юм.